„Nie dać się rozpłynąć przez lenistwo, które idzie od niemocy fizycznej. […] Moje próby malowania, to ucieczka od letargu! {…] Ten chaos życia, którego koloryt się co sekundę zmienia. […] Czuję się jakąś galaretą, pustą fasadą – i jedyny mój ratunek: krótkie błyski modlitwy”.
Papież Jan Paweł II obecny w dziennikach Józefa Czapskiego na tak wielu stronach. Papież – nadzieja, że Polak na Watykanie , to nie tylko przywódca Kościoła, ale także ktoś, kto może zmienić sytuację w krajach opanowanych przez władzę komunistyczną.
Zapraszam na spotkanie z Januszem S. Nowakiem i Mikołajem Nowakiem-Rogozińskim pt. „Dziennik wojenny Józefa Czapskiego”, 23 czerwca 2022 roku o godz. 18.00 w kawiarni w Pawilonie Józefa Czapskiego w Krakowie, przy ul. Piłsudskiego 12.
Po prawie 30 latach od śmierci malarza, dostajemy do rąk niepełne (bo część dzienników z czasów wojennych znajduje się nadal w rękach prywatnych i niestety nie chcą te osoby ujawnić, że posiadają je w swoim domu… ) wydanie Dziennika Wojennego (lata 1942-1944). Niepełne, ale liczące ponad 600 stron!
Wolę, żeby ludzie się zaczęli w tym grzebać jak ja umrę. Dlatego, bo dziennik to jest przecież zawsze intymne. I tylko jak jest intymne to jest dobre.
W najnowszym numerze kwartalnika KONTEKSTY (nr 3/322) z roku 2018 pojawiły się w druku (po raz pierwszy) fragmenty z trzech tomów dziennika z lat 1942-1943. Szkoda, że zajmują one zaledwie 7 stron w kwartalniku. Wyboru dokonał (z odczytanych przez Janusza i Marię Nowak rękopisów) Mikołaj Nowak-Rogoziński. Janusz S. Nowak – historyk-archiwista, starszy kustosz w Muzeum […]
Dzisiaj każdy może już przeglądać kajety Józefa Czapskiego, czytać. Trzeba tylko nauczyć się odszyfrowywać pismo, nie jest to niemożliwe. Zawsze można porównać to, co już zostało odczytane z tym, co jest w rękopisie. Badacze życia Czapskiego, ale też wszystkich tych poetów, malarzy, z którymi się spotykał, do których pisał listy znajdą tam nowe fakty. Poznają […]
Dwutomowa edycja jest wyborem blisko 500 najciekawszych rysunkowo i graficznie stron z dzienników Józefa Czapskiego. Wybrała i opracowała: Emilia Olechnowicz. Strony z dzienników zostały uporządkowane chronologicznie, od 1942 do 1991 roku, w oryginalnym formacie. Czapski na kartach dzienników notuje szkice portretowe, pejzaże, martwe natury. A przede wszystkim, sceny z teatru życia codziennego. Rysuje wszędzie: w kawiarni, […]
„Dziennik nie na pokaz pomyślany, ale jako kontrola oddechu dnia. Chyba najlepsze, co napisałem, to są moje dzienniki […]. Wyraziły mnie najwięcej i z tego powodu literacko są najlepsze. […] „I naraz myśl – pisać wspomnienia, poprzez to dotrzeć do warstwy głębszej istniejącej w sobie. Czy jest sens pisać wspomnienia?” Józef Czapski „Wyrwane strony” wybrane […]
Anna Kowalska była w Maisons-Laffitte dwa razy. Odwiedziła Marię Czapską i jej brata Józefa. Podczas drugiego pobytu zanotowała pod datą 8.11.1967 r. […] „Pożegnanie z Józiem było patetyczne. Oglądałam w jego pracowni dzienniki. Gigantyczna historia, wobec której bledną wszystkie inne. Tysiące rysunków, akwarel, wycinków cennych, wiersze Broniewskiego pisane po polsku i po rosyjsku, jakie? ! […]
