„Odwiedzałam wuja Józia w Maisons-Laffitte. Pamiętam, że malował mój portret. Nie wiem, gdzie teraz jest. Miałam jakąś taką niebieską twarz. Nie lubiłam go” – zaczęła rozmowę Rula Lenska…
O tym co zawdzięczał Lebenstein Czapskiemu, a pracy nad listami Grydzewski-Czapski, o galeriach w Londynie i Paryżu, a także o ciekawym wątku: wystawie dzieł Czapskiego w Tokio rozmawiają: Katarzyna Moskała, Mirosław Supruniuk i Elżbieta Skoczek.
Na podstawie dzienników malarza datowanie dzieł ustalił w 2021 roku Janusz Nowak.
W Pałacu w Dębnikach przy ul. Pałacowej 7 powstanie pierwsze w Polsce, ale też i na świecie Muzeum Cypriana Norwida. Czapski byłby szczęśliwy. Fakt, że jego ukochany poeta otrzymuje muzealne sale później niż on został doceniony przez instytucje w Polsce daje do myślenia.
„Pewnego dnia przyniósł ze sobą na nasze spotkanie książkę – jak pamiętam, II tom listów Norwida. Jeden z tych listów przeczytał i dał do niego swój komentarz. W tym momencie jakby rzucił na mnie czar. Uprosiłem go, żeby pożyczył mi tę książkę”
Przeczytałem Oko. „To tak jakby ktoś do odczuwania rzeczywistości miał jeszcze jeden zmysł. Prócz tej rzeczywistości, którą ja widzę, Pan jeszcze wszystko widzi w kolorach. Ktoś fotografuje czarno-biało, ktoś inny w kolorach.
Obrazy z kolekcji Krystyny i Wiesława Ochmanów oraz rodziny Czesława Rzepińskiego. Obrazy olejne, akwarele, rysunki, grafiki, prace o tematyce rodzajowej, martwa natura, portrety bliskich osób oraz tytułowe pejzaże. Wystawa ma charakter przeglądowy i uwzględnia dzieła w różnych lat twórczości, od obrazów przedwojennych, po te namalowane w roku śmierci artysty.
„Od 20 lipca bawiłem w miłych, gościnnych Mordach, odpoczywając na ciele i na duszy, w gronie sympatycznych krewnych i miejscowych, wszystkich dzieci moich i czterech wnuków” – zapisał 18 sierpnia 1924 roku Jerzy Czapski, ojciec Józefa. W tym czasie odbył się zjazd rodzinny.
17 lipca 2021 roku zmarł prof. Stanisław Rodziński…
Mistrz Czapskiego. Nicolas De Staël. W Brioude, w Le Doyenné Espace d’Art Moderne et Contemporain trwa wspaniała wystaw dzieł tego artysty. Kuratorem jest Jean-Louis Prat.
Od 10 lipca 2021 do 13 marca 2022 roku obrazy z kolekcji Michaela Popiela de Boisgelin można oglądać w Pawilonie Józefa Czapskiego.
Ze wstępu dra hab. Mirosława A. Supruniuka: ” Zdawać by się więc mogło, że polska literatura wyczerpała wszystkie zagadnienia dotyczące Józefa Czapskiego, a ostatnio wydana biografia pióra Erica Karpelesa i polska edycja nieco starszego opracowania Murielle Werner-Gagnebin, a także połączony z konferencjami festiwal poświęcony Czapskiemu powinny być jedynie podsumowaniem wieloletniej dyskusji o wybitnym malarzu, wszechstronnym […]
Od 27 czerwca do 31 sierpnia 2021 roku zapraszamy do Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli na wystawę Grzegorza Kozery. Partnerem wystawy są: Fundacja SUSEIA i Galeria aTAK. Wydarzenie odbędzie się w ramach festiwalu „Opętani Literaturą” i dla tych, którzy przyjadą 27 czerwca na godz. 16 (wernisaż) będzie także niespodzianka: koncert plenerowy Voo Voo. Rozpocznie się on po godz. 18.00. Zapraszamy.
Z Maciejem Morawskim spotykam się w Paryżu , w październiku 2015 r. o godz. 16.00 w kawiarni niedaleko Porte de St Cloud. Przychodzę wcześniej, bo lubię czekać na gości, z którymi chcę porozmawiać o Józefie Czapskim. Jest piękna słoneczna niedziela. Zajmuję miejsce na zewnątrz kawiarni. Czekam… Mam przy sobie książkę – dziennik Macieja Morawskiego „Dwa […]
Aktem darowizny w 1993 roku, do Krakowa trafiło archiwum Józefa Czapskiego i jego siostry Marii. Elżbieta Łubieńska, siostrzenica, której malarz przekazał w spadku swój dorobek, podarowała to wszystko Muzeum Narodowemu w Krakowie. Kartony z księgozbiorem, z listami, dziennikami, pamiątkami oraz przedmiotami codziennego użytku trafiły do magazynów Muzeum Narodowego w Krakowie. Przez wiele lat Janusz Nowak […]
O obrazach kupionych od handlarza w Paryżu…
Sam odwiedziłem Czapskiego. Wiele razy spotykałem tam u niego różne osoby. Tam poznałem panią Marię Nowak, zwaną Myszką Nowak. Bardzo się z nią zaprzyjaźniłem. Mogę powiedzieć, że ta przyjaźń jest właśnie zawarta pod skrzydłami Józefa Czapskiego. Bardzo ją sobie cenię.
Z tomiku „Moje strony świata” – wiersz Wacława Iwaniuka: CO JESZCZE MOGĘ POWIEDZIEĆ O JÓZEFIE CZAPSKIM Artyście za Swobodę Tajemną Do Maisons-Laffitte dojeżdża się metrem z Paryża a potem wyboistą już ulicą do pielgrzymiej Furtki. Przed Domem czeka Redaktor a na poddaszu limbo Artysty; Czapski wpatrzony w siebie maluje portret słońca ognistą kulę […]
„Od rana straszliwy ból. Rozpadnę się, wybuchnę od środka. Patrzę na ludzi, jakby ich nie było. Rzeczywistość moja jest w innym wymiarze. Ta, która istnieje jest prawdopodobnie wycinkiem Rzeczywistości” – pisał w 1980 roku w Notatkach Osobistych ks. Józef Sadzik.
Józef Czapski urodzony jeszcze w XIX wieku, 2 kwietnia 1896 roku w Pradze, gdy umierał – o godz. 11.30, 12 stycznia 1993 roku – miał 97 lat. Przyjaciele żegnali go w skupieniu i wielkim smutku. Choć z myślą o dniu rozstania oswajali się już od pewnego czasu, jednak śmierć zabrała nie tylko Józia (tak go wszyscy bliscy […]
– Cieszy mnie niezmiernie, że ceny obrazów Czapskiego idą w górę – dzieli się radością Ela Skoczek, dyrektor Festiwalu Józefa Czapskiego. Kiedy w w 2017 roku namówiłam kilkanaście instytucji państwowych oraz osoby prywatne, a przede wszystkim właścicieli galerii w Warszawie: Pana Krzysztofa Musiała (Galeria aTAK) i Pana Sławomira Góreckiego (Piękna Gallery), by zechcieli włączyć się […]
Na wystawie „Picasso poète” w Muzeum Picassa w Paryżu jest obraz namaowany styczniu 1935 roku. Jak napisano na profilu społecznościowym, jest to „jeden z ostatnich obrazów, które Picasso namalował przed marcem 1936 roku. Ten okres bez malarstwa tłumaczy się gwałtownym kryzysem małżeńskim, przez który przechodzi z Olgą, który kończy się ich rozstaniem”. „La Muse” należy […]
Jeden z ostatnich filmów z udziałem zmarłego w 1993 r. artysty. Ewa Cendrowska – „Józef Czapski – świadek historii”, film dokumentalny, biograficzny. Polska, 35 min, Scenariusz i Reżyseria: Ewa Cendrowska, 1988 Kliknij >>> w obrazek
Kiedy w roku 1924 Józef Czapski odkrył prozę Marcela Prousta i zaczytywał się w jego dziełach, uświadomił sobie, że pisarz ten otworzył mu nowe horyzonty patrzenia na sztukę i obcowania z ludźmi, wprost delektowania się nimi w osobistych kontaktach, w zwykłych rozmowach i niekończących się dyskusjach. W sposobie patrzenia na świat i sztukę odnalazł w […]
