Józef Czapski

Trwa okres rozliczenia PIT. Przekaż 1,5 % za pośrednictwem Pallotyńskiej Fundacji Misyjnej. KRS: 0000 309 499, musi być wpisany cel szczegółowy: CZAPSKI.

W związku z podpisaniem listu pomiędzy stroną francuską i polską strony postanowiły, że  WYSTAWA MONOGRAFICZNA DZIEŁ JÓZEFA CZAPSKIEGO w Musée d’Art Moderne w Paryżu odbędzie się w 2027 roku (marzec -sierpień 2027) . 

– Dzieła Czapskiego są w kolekcjach spadkobierców dyplomatów francuskich, irackich, angielskich, amerykańskich, szwajcarskich, belgijskich, kanadyjskich. Wspomnę tylko, że we Francji znajdują się obrazy Czapskiego w kolekcjach prywatnych, w których są także obrazy mistrzów Czapskiego: Paula Cézanne’a, Pierre’a Bonnarda, Nicolas de Staëla, Giorgio Morandiego, czy Henri Matisse’a.

Steven Tyler – lider zespołu Aerosmith, ojciec aktorki Liv Tyler to syn bratanicy Floriana Czarnyszewicza. Dzięki pracy Bartosza Bajków poznajemy i takie smaczki biografii autora Nadberezyńców. Prozą autora znad Berezyny zachwycali się nie tylko Maria Czapska i Józef Czapski. Słowa uznania wypowiedział także Czesław Miłosz: „Wystarczyło jednej stronicy, ażebym uległ wpływowi tego narkotyku i przeczytał jednym tchem 577 stronic dużego formatu”.

wydanie II Katalogu „Józef Czapski. Dzieła z kolekcji markiza Michaela Popiela de Boisgelin”  w nakładzie limitowanym będzie można kupić w sklepie w Pałacu Popielów w Kurozwękach. Koncepcję przygotowała Elżbieta Skoczek. Publikacja jest dedykowana Pamięci Jacka Gruszkiewicza. Cena katalogu w przedsprzedaży: 89 zł Premiera 2 kwietnia 2025 r.

Zapraszam do współtworzenia katalogu raisonné.  Zachęcam do przekazywania informacji o dziełami odkrytych w archiwach rodzinnych i kolekcjach prywatnych.

„Cztery rozważania Agnieszki Kosińskiej – autorki Miłosza w Krakowie – o Marii i Józefie Czapskich, Katarzynie i Zbigniewie Herbertach, Ludwiku Heringu, Czesławie Miłoszu ilustrowane kolażami Grzegorza Kozery.

O to, by książka w końcu mogła pojawić się w języku, który przecież otaczał rodzinę Marii Czapskiej, zadbali ludzie, którzy do dzisiaj pielęgnują na terenie Białorusi pamięć o rodzinie Hutten- Czapskich. Dbają o groby, miejsca. Бернарда Петровна Иванова przetłumaczyła Europę w rodzinie.

Urodzony w 1927 roku Jean Colin uczęszczał do szkół katolickich prowadzonych przez  jezuitów. W 1940 roku jego rodzina schroniła się w Corrèze, w Lamazière, w domu należącym  do Gabriela Descata.

Beata Lechnio: „Książka powstała z okruchów mojej pamięci, wspomnień mojej Mamy Haliny Herbert – Żebrowskiej (siostry poety), a także Jego przyjaciół oraz w trakcie moich poszukiwań śladów w korespondencji, wywiadach, artykułach. Oddaję książkę w ręce Państwa i mam nadzieję, że przybliży ona postać mojego Wujka Zbyszka”.

Elżbieta Skoczek wraz z Fundacją  SUSEIA, organizatorem Festiwalu Józefa Czapskiego  przygotowuje „Catalogue raisonné dzieł Józefa Czapskiego”.

„Pani wybaczy, że porównuję, ale naprawdę parę Pani listów i ten odczyt o moim pisaniu był dla mnie przeżyciem, po którym chciałem powiedzieć « mam wrażenie, że mi się córka narodziła »!! Dziękuję za wszystko i spodziewam się spotkania.

W 1988 roku François LEOTARD – wówczas  sprawował urząd ministra kultury i komunikacji w rządzie, którym kierował Jacques Chirac – pisał do Jean-François DENIAU,  który lobbował na rzecz zorganizowania wystawy Józefa Czapskiego w Paryżu.

Czapski siedział w teatrze obok Jerzego Giedroycia. Był to 1956 rok. Paryż… I szkicował, oglądając aktorów w Magie Rouge.

Kiedy Camus dostał Nobla, Czapski powiedział do przyjaciela autora Dżumy, że bardzo żałuje , że on ją dostał. Przyjaciel się obruszył. Po lata w eseju pośmiertnym ku czci Camusa, Czapski podtrzymał swoją opinię i uzasadnił, że otrzymanie przez niego Nobla spowodowało, że „stał się pastwą dziennikarzy i (…) wszystkich przyjeżdżających do Paryża, z całego świata, literatów i półliteratów: dla nich literatura francuska to był Camus. Dziś wiem, jak sam nad tym cierpiał, jak mu fasada niezłomna, bohaterska i kryształowo czysta była  boleśnie przykra”.

– Bardzo się cieszę, że w filmie pokazano kadry z retrospektywnej wystawy Nicolas de Staël w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu.  O fascynacji tym malarzem wspomniał w filmie dyrektor muzeum, Fabrice Hergott. To kolejny krok, by twórczością polskiego artysty zainteresować  Francję, w której – nie z własnej woli – spędził ponad 50 lat życia.

2024 rok – 100 lat temu, 29 października, urodził się Zbigniew Herbert. Nie pisał wierszy na cześć Stalina, środowiska lewicowe nie poparły jego kandydatury do Nagrody Nobla, wręcz utrudniały…

Film „Nieproszony gość” został przygotowany dla TVP Historia we wrześniu 2023 roku.  Tomasz Kamiński zrealizował go w ramach konkursu dla oddziałów terenowych TVP. W filmie występują: Anna Bernhardt, Elżbieta Skoczek, prof. Tadeusz Wolsza,  dr Małgorzata Ptasińska, prof. Stéphane Courtois, prof. Sophie Coeuré, prof. Joanna Nowicki, prof. Zbigniew Giżyński.

W filmie występują: Anna Bernhardt, Elżbieta Skoczek, prof. Tadeusz Wolsza,  dr Małgorzata Ptasińska, , prof. Stéphane Courtois, prof. Sophie Coeuré, prof. Joanna Nowicki, prof. Zbigniew Giżyński.

Patricia Neway.  W opisach obrazów, które nadawał Józef Czapski błędnie wpisywał jej nazwisko jako Newey.

Co ciekawe, pierwszym właścicielem „Pieska”  nie był mariz Gilles de Boisgelin. Kupił go za 2000 fr (już w kwietniu 1971 roku) Jacques Desbrière. Wiemy nawet, kiedy dokładnie Czapski otrzymał gotówkę. By nie zapomnieć odnotował: „Wpłacił mi przed wyjazdem do Savony”.

Początek 1985 roku. W tych dniach, po przebytym ostrym zapaleniu płuc, odwiedza go lekarz. Rozmawiają. Gdy malarz mówi mu o niemocy psychicznej, ten wstaje, zamyka drzwi do pokoju i proponuje mu usługę „ułatwienia śmierci”.

Od 2020 do 2023 roku trwał kolejny remont Pałacu Popielów w Kurozwękach. Obrazy Czapskiego w tym okresie były wpożyczane na wystawy m.in. do Szwajcarii, Krakowa, Warszawy, Sandomierza. Końcem kwietnia 2023 roku została przygotowana przez Elżbietę Skoczek wystawa w części Muzeum Cztery Rodziny. Powstało ono na ostatniej kondygnacji pałacu. Najcenniejszym jego obiektem jest Madonna z Dzieciątkiem z włoskiego quattrocenta (wczesnego renesansu) pędzla florenckiego malarza Francesco d’Antonio Zacchi, zwanego „Il Balletto”.

Nie był to jedyny powód. Sprzeciw rodziny. Choć na pewno najważniejszy. O innych wspominają: Maria Czapska (w dzienniku niepublikowanym) oraz Józef Czapski (fragmenty z dzienników zostały opublikowane, ale więcej informacji znajduje się w rękopisach).

Dorota Sieroń w wydanej w 2024 roku książce „Ślady wdzięczności” przygląda się i analizuje (z naukowego punktu widzenia) korespondencję Józefa Czapskiego z Zygmuntem Mycielskim i Januszem Marciniakiem.