W stolicy Francji sezon jesienny 2021 zapowiada się atrakcyjnie i mimo pandemii Covid-19 zorganizowano wiele wystaw.
Czapski, gdy przybył do Paryża w 1924 roku z kapistami współpracował z magazynami mody, rysował dla nich… To odrębny temat. Sygnalizując, co dzieje się w świecie sztuki rozpoczynamy przegląd od polecenia wystawy z okazji 100-lecia magazynu VOUGE PARIS.
Palais Galliera prezentuje od 2 października 2021 wystawę z okazji 100-lecia magazynu Vogue Paris.
W 1892 roku Arthur Turnure zaczął wydawać „Vogue” jako tygodniowe czasopismo na terenie Stanów Zjednoczonych. Po jego śmierci w 1905 roku kupił je Condé Montrose Nast i rozpoczął ekspansję na rynki europejskie. I tak w 1920 roku pojawił się we Francji Vogue Paris. To jedyny magazyn, który ma w nazwie stolicę Francji. Jest dzisiaj najstarszym magazynem mody. W zamierzeniu twórcy Arthura Turnure’a czytelnikami magazynu miała być miała być nowojorska arystokracja. Dzisiaj po VOUGE na całym świecie sięgają osoby zainteresowane modą, ale także sztuką, designem.
Catherine Deneuve fot. David Bailey, Vogue 1966 © David Bailey
Wystawa pokazuje talent wielkich ilustratorów, a zwłaszcza fotografów promowanych przez Vogue Paris: Hoyningen-Huene, Horst, Bourdin, Klein, Newton, Lindbergh, Testino, Inez & Vinoodh… stworzyli tam najpiękniejsze okładki. W ramach chronologicznej podróży ukazuje jak VOUGE Paris rozwijał się na przestrzeni lat, pokazuje także współpracę z wielkimi projektantami mody: Yves Saint Laurent z jednej strony i Karlem Lagerfeldem z drugiej, których Vogue Paris wspierał przez całą swoją karierę. Kobietami Vogue są na tej wystawie: Catherine Deneuve i Kate Moss, które pozowały do większości okładek.
Wystawa Vogue Paris 1920-2020 gromadzi blisko 400 prac z archiwów magazynu – fotografie, ilustracje, magazyny, dokumenty, filmy – a także około piętnastu modeli haute couture i ready-to-wear.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 2 października 2021 do 30 stycznia 2022
Palais Galliera, musée de la mode de la Ville de Paris
10, Avenue Pierre Ier de Serbie
Kolekcja Morozowów. Ikony sztuki współczesnej w Fundacji Louis Vuitton.
Od 22 września 2021 do 22 lutego 2022 wystawa kolekcji Morozowa obejmie całą galerię Fondation Louis Vuitton i zaprezentuje arcydzieła z Kolekcji braci Michaiła Abramowicza Morozowa (1870-1903) i Iwana Abramowicza Morozowa (1871-1921). To już tradycja, że w przepięknym budynku projektu Franka Gehry’ego będzie można po raz pierwszy poza granicami Rosji zobaczyć arcydzieła sztuki nowoczesnej, zgromadzone przez braci Morozowów. Wielcy moskiewscy mecenasi i kolekcjonerzy z początku XX wieku, którzy zgromadzili jedną z najbardziej wyjątkowych kolekcji francuskiej sztuki (Matisse, Bonnard, Picasso, Gauguin, Van Gogh, Degas, Monet, Renoir, Denis, Cézanne…) i rosyjskiej (Vrubel, Malewicz, Repin, Larionov, Serov…). To jedyna okazja, bo dzieła te bardzo rzadko opuszczają Rosję.
Informacje praktyczne:
Ponownie wystawa dostępna od 22 września 2021 au 22 lutego 2022
Fondation Louis Vuitton
8, avenue du Mahatma Gandhi
Bois de Boulogne, Paryż
Chaïm Soutine / Willem de Kooning w Musée de l’Orangerie
Chaïm Soutine, Le Village -detal, ok. 1923, Musée de l’Orangerie ©RMN-Grand Palais (Musée de l’Orangerie / Hervé Lewandowski
Chaïm Soutine – malarz, pod którego wpływem Czapski namalował wiele swoich obrazów. Pisał o tym w dziennikach, listach do artystów i krytyków sztuki. „Czerwona kobieta w bistro przy kieliszku wina” z 1960 roku jest jednym z takich dzieł. A tymczasem w Musée de l’Orangerie wystawa dwóch świetnych malarzy: Chaïm Soutine’a i Willem’a de Kooning’a. Kuratorzy chcą pokazać, jak twórczość artysty wpłynęła na amerykańskiego malarza. Wystawa była wcześniej prezentowana w Fondation Barnes w Filadelfii od 7 marca do 8 sierpnia 2021.
Soutine istotnie naznaczył pokolenie powojennych malarzy siłą wyrazu swego malarstwa i figurą „artysty przeklętego”, zmagającego się z perypetiami i ekscesami paryskiej bohemy. Jego twórczość była szczególnie widoczna w Stanach Zjednoczonych w latach 30. i 50. XX wieku, kiedy to artysta figuratywny o tradycji europejskiej został ponownie odczytany w świetle nowych teorii artystycznych. Siła płócien Soutine’a spowodowała, że krytycy i kuratorzy ogłosili go „prorokiem”, zwiastunem amerykańskiego abstrakcyjnego ekspresjonizmu.
To właśnie na przełomie lat pięćdziesiątych Willem de Kooning rozpoczął pracę malarską nad serią płócień, w których łączył ekspresjonizm pomiędzy figuracją a abstrakcją. Rozwój tego nowego języka koresponduje z momentem, w którym malarz przywołuje artystyczne uniwersum Chaïm Soutine i konfrontuje się z nim. De Kooning odkrył obrazy swojego poprzednika w latach 30. XX w., a następnie w czasie wystawa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku w 1950 roku. Lepiej niż jakikolwiek inny artysta jego pokolenia, de Kooning był w stanie wykryć napięcie między dwoma pozornie przeciwstawnymi biegunami twórczości Soutine: poszukiwaniem struktury w połączeniu z namiętnym figuracją i abstrakcją. Dzieło Soutine staje się wówczas stałym punktem odniesienia dla amerykańskiego artysty. De Kooning, który stara się uwolnić swoje malarstwo od antagonizmu sztuki figuratywnej/abstrakcyjnej, rozwijał swoją oryginalną ścieżkę, a Soutine staje się jego mistrzem.
Wystawa współorganizowana jest z Fundacją Barnesa z Filadelfii, która posiada wspaniałą kolekcję prac Soutine’a.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 15 września do 10 stycznia 2022
Musée de l’Orangerie
Jardin des Tuileries
Place de la Concorde, Paryż
Davida Hockneya rok w Normandii. Wystawa w Musée de l’Orangerie
A Year in Normandy (projet), musée de l’Orangerie, 2021, © David Hockney
Na początku roku 2019 David Hockney przeniósł się do Normandii i zamieszkał w rejonie Pays d’Auge. Rozpoczął się tym samym nowy okres w twórczości tego sławnego brytyjskiego artysty. Jego dom, ogród i okolica stały się jego ulubionymi motywami malowanymi na iPadzie, techniką, której używał od ponad dziesięciu lat. W marcu 2020 roku z powodu pandemii COVID-19 ogłoszono lockdown. Gdy wtedy świat zatrzymuje się , Hockney w ciągu kilku tygodni robi na iPadzie ponad sto zdjęć. Technika pozwala na szybkie i precyzyjne prace. Na sposób impresjonistów zręcznie uchwycił efekty światła i zmian klimatycznych według żywej i świetlistej palety, jednak płaskie kompozycje zestawione z popowymi akcentami. Dni mijają, blokada się kończy, a wiosna ustępuje latu, jesieni, a potem zimie. Hockney malował mimo wszystko zmieniające się pory roku.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 13 października do 14 lutego 2022
Musée de l’Orangerie
Jardin des Tuileries
Place de la Concorde, Paryż
Georgia O’Keeffe w Centre Pompidou
Centre Pompidou prezentuje pierwszą we Francji retrospektywę Georgii O’Keeffe (1887 – 1986), jednej z największych postaci sztuki północnoamerykańskiej XX wieku. Bogata w setki obrazów, rysunków i fotografii wystawa oferuje pełną podróż przez jego artystyczną karierę. Artystka zmarła w wieku 98 lat, Georgia O’Keeffe przeszła przez większość estetycznych prądów poprzedniego stulecia. Tematem jej obrazów są głównie kwiaty, skały, muszle, kości zwierząt i krajobrazy. O’Keeffe przekształca realistyczny temat w abstrakcyjny obraz,a jej kwiaty często przypominają kobiece genitalia. Alfred Stieglitz – jej kochanek, później mąż – fotografował Georgię obsesyjnie. Dlatego też podglądamy jej zmieniającą się twarz, jej nastroje, ręce, każdy detal ciała.Wyłania się z fotografii kobieta, która nigdy się nie uśmiecha. Oczy patrzą zawsze wnikliwie. „W życiu nie wystarczy być miłym. Trzeba jeszcze mieć charakter” – mawiała. W 2014 roku anonimowy kolekcjoner zapłacił 44 mln dolarów za jej obraz Jimson Weed/White Flower No. 1″ .
Wystawa powstała dzięki wsparciu głównych międzynarodowych kolekcji prywatnych i publicznych, głównie północnoamerykańskich: Georgia O’Keeffe Museum w Santa Fe, MoMA, Metropolitan Museum w Nowym Jorku, Whitney Museum of American Art, Art Institute of Chicago, Thyssen-Bornemisza Museum w Madrycie… T
Narracja wystawy przebiega chronologicznie pokazując jej życie i twórczość. Oprócz obrazów kwiatów, które przyniosły jej sławę, wystawa „Georgia O’Keeffe” w Centrum Pompidou przywraca jej pracom złożoność i bogactwo ikonograficzne. Od drapaczy chmur w Nowym Jorku i stodół nad jeziorem George po kości bydła, które przywozi ze swoich spacerów po indyjskie pustynie (Ram’s Head, White Hollyhock-Hills, 1935), malarstwo Georgii O’Keeffe odkrywano jest na nowo. Jeśli inspiracja roślinna jest dla artysty motywem powracającym, to wystawa wpisuje ją w tradycję zakorzenioną w wielkim poczuciu natury odziedziczonym po historycznym romantyzmie. Twórczość O’Keeffe emanuje erotyzmem – naznacza jej pejzaże i motywy roślinne.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 8 września 2021 do 6 grudnia 2021
Galeria nr 2 w Centre Pompidou
Place Georges-Pompidou, Paryż
Botticelli, artysta i projektant w Musée Jacquemart-André
40 dzieł Sandro Botticellego i jego rówieśników, na których wywarł wpływ. Wystawa jednego z największych artystów Florencji, świadczy o wpływie i głębokich zmianach, które przekształciły miasto pod panowaniem Medyceuszy i pod wpływem artysty. Botticelli jest jednym z najbardziej znanych malarzy włoskiego renesansu, pomimo ilości tajemnicy, która wciąż otacza jego życie i działalność jego pracowni. Nieustannie przeplatał unikalną kreację i masową produkcję wykonywaną przez wielu jego asystentów. Wystawa pokaże wagę tej praktyki warsztatowej, laboratorium pełnego pomysłów, typowego dla włoskiego renesansu. Przedstawi Botticellego w roli twórcy, ale też przedsiębiorcy i mentora. W porządku chronologicznym i tematycznym wystawa pokazuje osobisty rozwój stylistyczny Botticellego, związki między jego twórczością a kulturą jego czasów, a także wpływ, jaki sam wywarł na florenckich artystów Quattrocento.
Na wystawie pokazane zostaną prace pożyczone od prestiżowych instytucji, takich jak Luwr, National Gallery w Londynie, Rijksmuseum w Amsterdamie, Muzea i Biblioteki Watykańskiej, Uffizi, Galleria Sabauda w Turynie, Galleria dell’Accademia i Narodowe Muzeum Bargello we Florencji, Gemäldegalerie w Berlinie, Alte Pinakothek w Monachium i Städel Museum we Frankfurcie.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 10 września 2021 do 24 stycznia 2022
Musée Jacquemart-André
158, boulevard Haussmann, Paryż
Julie Manet w Musée Marmottan Monet
Muzeum Marmottan Monet organizuje pierwszą w historii wystawę poświęconą Julie Manet, jedynej córce Berthe Morisot Eugène Manet, siostrzenicy Edouarda Maneta. Pokaże ona rolę Julie Manet jako malarki, ale nade wszystko jako osoby promującej twórczość Berthe Morisot i Edouarda Maneta . To wydarzenie podkreśla trzy aspekty. Pierwsza część przywołuje dzieciństwo i młodość oraz pozwala na przedstawienie rodzinnego i przyjacielskiego kręgu. Kolejna pokazuje działalność kolekcjonerską Julie Manet i jej męża Ernesta Rouarta. Ostatnia część poświęcona jest licznym darowiznom, zapisom dokonanym przez Julie Manet i jej otoczenie na rzecz muzeów francuskich.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 19 października 2021 do 20 marca 2022
Musée Marmottan Monet
2, rue Louis-Boill, Paryż
