W stolicy Francji sezon jesienny 2021 zapowiada się atrakcyjnie i mimo pandemii Covid-19 zorganizowano wiele wystaw.
Czapski, gdy przybył do Paryża w 1924 roku z kapistami współpracował z magazynami mody, rysował dla nich… To odrębny temat. Sygnalizując, co dzieje się w świecie sztuki rozpoczynamy przegląd od polecenia wystawy z okazji 100-lecia magazynu VOUGE PARIS.
Palais Galliera prezentuje od 2 października 2021 wystawę z okazji 100-lecia magazynu Vogue Paris.
W 1892 roku Arthur Turnure zaczął wydawać „Vogue” jako tygodniowe czasopismo na terenie Stanów Zjednoczonych. Po jego śmierci w 1905 roku kupił je Condé Montrose Nast i rozpoczął ekspansję na rynki europejskie. I tak w 1920 roku pojawił się we Francji Vogue Paris. To jedyny magazyn, który ma w nazwie stolicę Francji. Jest dzisiaj najstarszym magazynem mody. W zamierzeniu twórcy Arthura Turnure’a czytelnikami magazynu miała być miała być nowojorska arystokracja. Dzisiaj po VOUGE na całym świecie sięgają osoby zainteresowane modą, ale także sztuką, designem.
![](https://jozefczapski.pl/wp-content/uploads/2021/09/deneuve-catrine.jpg)
Catherine Deneuve fot. David Bailey, Vogue 1966 © David Bailey
Wystawa pokazuje talent wielkich ilustratorów, a zwłaszcza fotografów promowanych przez Vogue Paris: Hoyningen-Huene, Horst, Bourdin, Klein, Newton, Lindbergh, Testino, Inez & Vinoodh… stworzyli tam najpiękniejsze okładki. W ramach chronologicznej podróży ukazuje jak VOUGE Paris rozwijał się na przestrzeni lat, pokazuje także współpracę z wielkimi projektantami mody: Yves Saint Laurent z jednej strony i Karlem Lagerfeldem z drugiej, których Vogue Paris wspierał przez całą swoją karierę. Kobietami Vogue są na tej wystawie: Catherine Deneuve i Kate Moss, które pozowały do większości okładek.
Wystawa Vogue Paris 1920-2020 gromadzi blisko 400 prac z archiwów magazynu – fotografie, ilustracje, magazyny, dokumenty, filmy – a także około piętnastu modeli haute couture i ready-to-wear.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 2 października 2021 do 30 stycznia 2022
Palais Galliera, musée de la mode de la Ville de Paris
10, Avenue Pierre Ier de Serbie
Kolekcja Morozowów. Ikony sztuki współczesnej w Fundacji Louis Vuitton.
Od 22 września 2021 do 22 lutego 2022 wystawa kolekcji Morozowa obejmie całą galerię Fondation Louis Vuitton i zaprezentuje arcydzieła z Kolekcji braci Michaiła Abramowicza Morozowa (1870-1903) i Iwana Abramowicza Morozowa (1871-1921). To już tradycja, że w przepięknym budynku projektu Franka Gehry’ego będzie można po raz pierwszy poza granicami Rosji zobaczyć arcydzieła sztuki nowoczesnej, zgromadzone przez braci Morozowów. Wielcy moskiewscy mecenasi i kolekcjonerzy z początku XX wieku, którzy zgromadzili jedną z najbardziej wyjątkowych kolekcji francuskiej sztuki (Matisse, Bonnard, Picasso, Gauguin, Van Gogh, Degas, Monet, Renoir, Denis, Cézanne…) i rosyjskiej (Vrubel, Malewicz, Repin, Larionov, Serov…). To jedyna okazja, bo dzieła te bardzo rzadko opuszczają Rosję.
Informacje praktyczne:
Ponownie wystawa dostępna od 22 września 2021 au 22 lutego 2022
Fondation Louis Vuitton
8, avenue du Mahatma Gandhi
Bois de Boulogne, Paryż
Chaïm Soutine / Willem de Kooning w Musée de l’Orangerie
![Chaïm Soutine, Le Village (détail)](https://jozefczapski.pl/wp-content/uploads/2021/09/Soutine-1024x402.jpg)
Chaïm Soutine, Le Village -detal, ok. 1923, Musée de l’Orangerie ©RMN-Grand Palais (Musée de l’Orangerie / Hervé Lewandowski
Chaïm Soutine – malarz, pod którego wpływem Czapski namalował wiele swoich obrazów. Pisał o tym w dziennikach, listach do artystów i krytyków sztuki. „Czerwona kobieta w bistro przy kieliszku wina” z 1960 roku jest jednym z takich dzieł. A tymczasem w Musée de l’Orangerie wystawa dwóch świetnych malarzy: Chaïm Soutine’a i Willem’a de Kooning’a. Kuratorzy chcą pokazać, jak twórczość artysty wpłynęła na amerykańskiego malarza. Wystawa była wcześniej prezentowana w Fondation Barnes w Filadelfii od 7 marca do 8 sierpnia 2021.
Soutine istotnie naznaczył pokolenie powojennych malarzy siłą wyrazu swego malarstwa i figurą „artysty przeklętego”, zmagającego się z perypetiami i ekscesami paryskiej bohemy. Jego twórczość była szczególnie widoczna w Stanach Zjednoczonych w latach 30. i 50. XX wieku, kiedy to artysta figuratywny o tradycji europejskiej został ponownie odczytany w świetle nowych teorii artystycznych. Siła płócien Soutine’a spowodowała, że krytycy i kuratorzy ogłosili go „prorokiem”, zwiastunem amerykańskiego abstrakcyjnego ekspresjonizmu.
To właśnie na przełomie lat pięćdziesiątych Willem de Kooning rozpoczął pracę malarską nad serią płócień, w których łączył ekspresjonizm pomiędzy figuracją a abstrakcją. Rozwój tego nowego języka koresponduje z momentem, w którym malarz przywołuje artystyczne uniwersum Chaïm Soutine i konfrontuje się z nim. De Kooning odkrył obrazy swojego poprzednika w latach 30. XX w., a następnie w czasie wystawa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku w 1950 roku. Lepiej niż jakikolwiek inny artysta jego pokolenia, de Kooning był w stanie wykryć napięcie między dwoma pozornie przeciwstawnymi biegunami twórczości Soutine: poszukiwaniem struktury w połączeniu z namiętnym figuracją i abstrakcją. Dzieło Soutine staje się wówczas stałym punktem odniesienia dla amerykańskiego artysty. De Kooning, który stara się uwolnić swoje malarstwo od antagonizmu sztuki figuratywnej/abstrakcyjnej, rozwijał swoją oryginalną ścieżkę, a Soutine staje się jego mistrzem.
Wystawa współorganizowana jest z Fundacją Barnesa z Filadelfii, która posiada wspaniałą kolekcję prac Soutine’a.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 15 września do 10 stycznia 2022
Musée de l’Orangerie
Jardin des Tuileries
Place de la Concorde, Paryż
Davida Hockneya rok w Normandii. Wystawa w Musée de l’Orangerie
![](https://jozefczapski.pl/wp-content/uploads/2021/09/hockney-project-1024x402.jpg)
A Year in Normandy (projet), musée de l’Orangerie, 2021, © David Hockney
Na początku roku 2019 David Hockney przeniósł się do Normandii i zamieszkał w rejonie Pays d’Auge. Rozpoczął się tym samym nowy okres w twórczości tego sławnego brytyjskiego artysty. Jego dom, ogród i okolica stały się jego ulubionymi motywami malowanymi na iPadzie, techniką, której używał od ponad dziesięciu lat. W marcu 2020 roku z powodu pandemii COVID-19 ogłoszono lockdown. Gdy wtedy świat zatrzymuje się , Hockney w ciągu kilku tygodni robi na iPadzie ponad sto zdjęć. Technika pozwala na szybkie i precyzyjne prace. Na sposób impresjonistów zręcznie uchwycił efekty światła i zmian klimatycznych według żywej i świetlistej palety, jednak płaskie kompozycje zestawione z popowymi akcentami. Dni mijają, blokada się kończy, a wiosna ustępuje latu, jesieni, a potem zimie. Hockney malował mimo wszystko zmieniające się pory roku.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 13 października do 14 lutego 2022
Musée de l’Orangerie
Jardin des Tuileries
Place de la Concorde, Paryż
Georgia O’Keeffe w Centre Pompidou
Centre Pompidou prezentuje pierwszą we Francji retrospektywę Georgii O’Keeffe (1887 – 1986), jednej z największych postaci sztuki północnoamerykańskiej XX wieku. Bogata w setki obrazów, rysunków i fotografii wystawa oferuje pełną podróż przez jego artystyczną karierę. Artystka zmarła w wieku 98 lat, Georgia O’Keeffe przeszła przez większość estetycznych prądów poprzedniego stulecia. Tematem jej obrazów są głównie kwiaty, skały, muszle, kości zwierząt i krajobrazy. O’Keeffe przekształca realistyczny temat w abstrakcyjny obraz,a jej kwiaty często przypominają kobiece genitalia. Alfred Stieglitz – jej kochanek, później mąż – fotografował Georgię obsesyjnie. Dlatego też podglądamy jej zmieniającą się twarz, jej nastroje, ręce, każdy detal ciała.Wyłania się z fotografii kobieta, która nigdy się nie uśmiecha. Oczy patrzą zawsze wnikliwie. „W życiu nie wystarczy być miłym. Trzeba jeszcze mieć charakter” – mawiała. W 2014 roku anonimowy kolekcjoner zapłacił 44 mln dolarów za jej obraz Jimson Weed/White Flower No. 1″ .
Wystawa powstała dzięki wsparciu głównych międzynarodowych kolekcji prywatnych i publicznych, głównie północnoamerykańskich: Georgia O’Keeffe Museum w Santa Fe, MoMA, Metropolitan Museum w Nowym Jorku, Whitney Museum of American Art, Art Institute of Chicago, Thyssen-Bornemisza Museum w Madrycie… T
Narracja wystawy przebiega chronologicznie pokazując jej życie i twórczość. Oprócz obrazów kwiatów, które przyniosły jej sławę, wystawa „Georgia O’Keeffe” w Centrum Pompidou przywraca jej pracom złożoność i bogactwo ikonograficzne. Od drapaczy chmur w Nowym Jorku i stodół nad jeziorem George po kości bydła, które przywozi ze swoich spacerów po indyjskie pustynie (Ram’s Head, White Hollyhock-Hills, 1935), malarstwo Georgii O’Keeffe odkrywano jest na nowo. Jeśli inspiracja roślinna jest dla artysty motywem powracającym, to wystawa wpisuje ją w tradycję zakorzenioną w wielkim poczuciu natury odziedziczonym po historycznym romantyzmie. Twórczość O’Keeffe emanuje erotyzmem – naznacza jej pejzaże i motywy roślinne.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 8 września 2021 do 6 grudnia 2021
Galeria nr 2 w Centre Pompidou
Place Georges-Pompidou, Paryż
Botticelli, artysta i projektant w Musée Jacquemart-André
40 dzieł Sandro Botticellego i jego rówieśników, na których wywarł wpływ. Wystawa jednego z największych artystów Florencji, świadczy o wpływie i głębokich zmianach, które przekształciły miasto pod panowaniem Medyceuszy i pod wpływem artysty. Botticelli jest jednym z najbardziej znanych malarzy włoskiego renesansu, pomimo ilości tajemnicy, która wciąż otacza jego życie i działalność jego pracowni. Nieustannie przeplatał unikalną kreację i masową produkcję wykonywaną przez wielu jego asystentów. Wystawa pokaże wagę tej praktyki warsztatowej, laboratorium pełnego pomysłów, typowego dla włoskiego renesansu. Przedstawi Botticellego w roli twórcy, ale też przedsiębiorcy i mentora. W porządku chronologicznym i tematycznym wystawa pokazuje osobisty rozwój stylistyczny Botticellego, związki między jego twórczością a kulturą jego czasów, a także wpływ, jaki sam wywarł na florenckich artystów Quattrocento.
Na wystawie pokazane zostaną prace pożyczone od prestiżowych instytucji, takich jak Luwr, National Gallery w Londynie, Rijksmuseum w Amsterdamie, Muzea i Biblioteki Watykańskiej, Uffizi, Galleria Sabauda w Turynie, Galleria dell’Accademia i Narodowe Muzeum Bargello we Florencji, Gemäldegalerie w Berlinie, Alte Pinakothek w Monachium i Städel Museum we Frankfurcie.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 10 września 2021 do 24 stycznia 2022
Musée Jacquemart-André
158, boulevard Haussmann, Paryż
Julie Manet w Musée Marmottan Monet
Muzeum Marmottan Monet organizuje pierwszą w historii wystawę poświęconą Julie Manet, jedynej córce Berthe Morisot Eugène Manet, siostrzenicy Edouarda Maneta. Pokaże ona rolę Julie Manet jako malarki, ale nade wszystko jako osoby promującej twórczość Berthe Morisot i Edouarda Maneta . To wydarzenie podkreśla trzy aspekty. Pierwsza część przywołuje dzieciństwo i młodość oraz pozwala na przedstawienie rodzinnego i przyjacielskiego kręgu. Kolejna pokazuje działalność kolekcjonerską Julie Manet i jej męża Ernesta Rouarta. Ostatnia część poświęcona jest licznym darowiznom, zapisom dokonanym przez Julie Manet i jej otoczenie na rzecz muzeów francuskich.
Informacje praktyczne:
Wystawa od 19 października 2021 do 20 marca 2022
Musée Marmottan Monet
2, rue Louis-Boill, Paryż