Obrazy w kolekcji Pałacu w Kurozwękach

Największa w Polsce kolekcja prywatna obrazów Józefa Czapskiego to kolekcja Pana Michała Popiela. Od 2023 roku znowu będzie można ją obejrzeć na stałej wystawie w Pałacu w Kurozwękach.

Od 10 lipca 2021 roku do 13 marca 2022 była eksponowana w Pawilonie Józefa Czapskiego.

Od 28 kwietnia 2022 do 5 czerwca 2022 roku 3 obrazy były prezentowane w Kordegardzie, w Warszawie.

Od 4 lipca 2022 do 28 sierpnia 2022 roku , 5 obrazów z kolekcji pokazano w Muzeum Diecezjalnym w Sandomierzu, w sali obok obrazu Cranacha Starszego.

Na podstawie dzienników malarza datowanie dzieł dla właściciela ustalił w 2021 roku Janusz Nowak.

Publikacja dzięki uprzejmości i za zgodą spadkobierców oraz Pałacu w Kurozwękach, gdzie mieści się galeria Józefa Czapskiego (kolekcja obrazów Michała Popiela de Boisgelin. Kurozwęki, ul. Zamkowa 3, 28-200 Staszów).

Reprodukcje obrazów chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania.

: Smutny, zadumany fryzjer, 1953 (olej, płótno 91×60)

: Stara kobieta z laską, 1954. Na odwrocie podpisany obraz Rue Jacob. (olej, płótno 54×73)

: Kobieta przy drzwiach z kotarą, 1954. (olej, płótno 54×73). W 2021 roku Janusz Nowak na podstawie dzienników ustalił, że obraz był nazywany przez Czapskiego: Kobieta – Jola uchylająca firankę.

: W katalogach wystaw: Cafe de la Concorde. Czapski nadał tytuł „Krzesła”. 1954 (olej, płótno 92×73)

: Portret markiza Gilles’a de Boisgelin, 1954. (olej, płótno 56×45)

: Stara kobieta w czerni, 1956. Na podstawie dzienników Janusz Nowak ustalił, że obraz był malowany w 1956 roku, Czapski wprowadził poprawki w 1957 r. Obraz tytułowany: „Kobieta z różańcem”. (Olej, płótno 65×54)

: W katalogach wystaw: Żółte stoliki i popielniczka, 1957 (olej, płótno, 65×54). Na podstawie dzienników: „Czerwone skarpetki, żółte stoliki i popielniczka”.

: Owoce w miedzianej misie, 1959 (olej, płótno 60×61)

: Martwa natura z pomarańczami, 1959. (olej, płótno 65×50). Na podstawie dzienników Janusz Nowak nadał tytuł „Pomarańcze w białej wazie”.

: Autoportret z żarówką, 1959 (olej, płótno 81×60)

: Kobieta w czerwieni w bistro , 1960 (olej, płótno 73×60) ; Femme en rouge au bistrot

: Martwa z czerwoną szmatą na stole. W dzienniku nazywa obraz ” Czerwona kapa”, 1962 (olej, płótno 98×80)

: Zielone owoce na stole, 1963. (olej ,płótno 65×54). Czapski w dzienniku nazywa obraz „Martwa z gruszkami”

: Dębowe liście w białym wazonie. Czapski nazywa go w dzienniku także „Biały wazon”, 1965

: Martwa natura z kieliszkiem, 1968. Na podstawie dziennika: „Martwa z winem, magdalenkami i croissantami. (olej, płótno 72×53)

: Piesek w zielonym płaszczyku (Cierpliwy piesek), 1971. Tytuły nadane przez Czapskiego to: „Piesek na ceglanej podłodze” i „Piesek w kawiarni”. (olej, płótno, 74×91)

: Łódka z czerwonym żaglem, 1972 (olej, akryliki, płótno 54×73)

: Blaszany dach, morze i skały, 1972. W dzienniku Czapski zatytułował obraz „Bladozielone morze i blachy dachu”. (olej, akryliki płótno 46×61)

: Droga nadmorska, 1972. Na podstawie dziennika Janusz Nowak zatytułował obraz „Dziewczyna w żółtym kapeluszu”. (olej, akryliki, płótno 81×54).

: Dwie wazy na stoliku, 1973 (olej, płótno 55×38)

: Autoportret z notatnikiem z książkami, 1973 (olej, płótno 73×60)

: Spacer brzegiem morza, sygnowany 1973. Na podstawie dzienników Janusz Nowak ustalił, że był malowany od 27.11-28.11. 1972 i 1.02-2.02.1973 r. Nadane tytuły to: „Para nad morzem” i „Zatoka St. Malo”. (olej, płótno 43X73)