Obrazy w kolekcji Pałacu w Kurozwękach

Największa w Polsce kolekcja prywatna obrazów Józefa Czapskiego to kolekcja markiza Michaela Popiela de Boisgelin.

Dzięki staraniom Jacka Gruszkiewicza w 2011 roku utworzono w Pałacu Popielów w Kurozwękach (na parterze) Galerię Józefa Czapskiego w Muzeum Rodziny Popielów.

W 2023 roku (po remoncie pałacu), gdy na ostatniej kondygnacji pałacu powstało Muzeum Czterech Rodzin, przygotowano specjalną przestrzeń do prezentacji twórczości Józefa Czapskiego.

Stałą wystawę przygotowała Elżbieta Skoczek. Na podstawie dzienników malarza datowanie dzieł ustalili Maria i Janusz S. Nowakowie.

Od 10 lipca 2021 roku do 13 marca 2022 była eksponowana w Pawilonie Józefa Czapskiego.

Od 28 kwietnia 2022 do 5 czerwca 2022 roku 3 obrazy były prezentowane w Kordegardzie, w Warszawie.

Od 4 lipca 2022 do 28 sierpnia 2022 roku , 5 obrazów z kolekcji pokazano w Muzeum Diecezjalnym w Sandomierzu, w sali obok obrazu Cranacha Starszego.

Publikacja dzięki uprzejmości i za zgodą spadkobierców oraz Pałacu w Kurozwękach, gdzie mieści się galeria Józefa Czapskiego (kolekcja obrazów Michała Popiela de Boisgelin. Kurozwęki, ul. Zamkowa 3, 28-200 Staszów).

Reprodukcje obrazów chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania.

: Smutny, zadumany fryzjer, 1953 (olej, płótno 91×60)

: Stara kobieta z laską, 1954. Na odwrocie podpisany obraz Rue Jacob. (olej, płótno 54×73)

: Kobieta przy drzwiach z kotarą, 1954. (olej, płótno 54×73). W 2021 roku Janusz Nowak na podstawie dzienników ustalił, że obraz był nazywany przez Czapskiego: Kobieta – Jola uchylająca firankę.

: W katalogach wystaw: Cafe de la Concorde. Czapski nadał tytuł „Krzesła”. 1954 (olej, płótno 92×73)

: Portret markiza Gilles’a de Boisgelin, 1954. (olej, płótno 56×45)

: Stara kobieta w czerni, 1956. Na podstawie dzienników Janusz Nowak ustalił, że obraz był malowany w 1956 roku, Czapski wprowadził poprawki w 1957 r. Obraz tytułowany: „Kobieta z różańcem”. (Olej, płótno 65×54)

: W katalogach wystaw: Żółte stoliki i popielniczka, 1957 (olej, płótno, 65×54). Na podstawie dzienników: „Czerwone skarpetki, żółte stoliki i popielniczka”.

: Owoce w miedzianej misie, 1959 (olej, płótno 60×61)

: Martwa natura z pomarańczami, 1959. (olej, płótno 65×50). Na podstawie dzienników Janusz Nowak nadał tytuł „Pomarańcze w białej wazie”.

: Autoportret z żarówką, 1959 (olej, płótno 81×60)

: Kobieta w czerwieni w bistro , 1960 (olej, płótno 73×60) ; Femme en rouge au bistrot

: Martwa z czerwoną szmatą na stole. W dzienniku nazywa obraz ” Czerwona kapa”, 1962 (olej, płótno 98×80)

: Zielone owoce na stole, 1963. (olej ,płótno 65×54). Czapski w dzienniku nazywa obraz „Martwa z gruszkami”

: Dębowe liście w białym wazonie. Czapski nazywa go w dzienniku także „Biały wazon”, 1965

: Martwa natura z kieliszkiem, 1968. Na podstawie dziennika: „Martwa z winem, magdalenkami i croissantami. (olej, płótno 72×53)

: Piesek w zielonym płaszczyku (Cierpliwy piesek), 1971. Tytuły nadane przez Czapskiego to: „Piesek na ceglanej podłodze” i „Piesek w kawiarni”. (olej, płótno, 74×91)

: Łódka z czerwonym żaglem, 1972 (olej, akryliki, płótno 54×73)

: Blaszany dach, morze i skały, 1972. W dzienniku Czapski zatytułował obraz „Bladozielone morze i blachy dachu”. (olej, akryliki płótno 46×61)

: Droga nadmorska, 1972. Na podstawie dziennika Janusz Nowak zatytułował obraz „Dziewczyna w żółtym kapeluszu”. (olej, akryliki, płótno 81×54).

: Dwie wazy na stoliku, 1973 (olej, płótno 55×38)

: Autoportret z notatnikiem z książkami, 1973 (olej, płótno 73×60)

: Spacer brzegiem morza, sygnowany 1973. Na podstawie dzienników Janusz Nowak ustalił, że był malowany od 27.11-28.11. 1972 i 1.02-2.02.1973 r. Nadane tytuły to: „Para nad morzem” i „Zatoka St. Malo”. (olej, płótno 43X73)