Czesław Rzepiński. Józef Czapski. Maria Czapska… i Ludwik Hering.
Czesław Rzepiński – przedstawiciel koloryzmu. Uczył się w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1926-1929 i – podobnie jak Czapski – był w pracowniach Jarockiego i Weissa, a potem kontynuował naukę w paryskiej filii Pankiewicza. Przed II wojną światową Rzepiński – podobnie jak Czapski – bywał w Wiśniowej, w posiadłości Mycielskich. To dzięki Janowi Zygmuntowi Mycielskiemu (ur. 1901- zm.1972) i jego żonie Helenie z Balów Mycielskiej, którzy ukończyli akademię krakowską, dwór w Wiśniowej- nazywany Barbizonem Wiśniowskim, stał się przystanią dla artystów. Organizowano tu plenery, artyści mieli niczym nieskrępowaną swobodę, miejsce do pracy i przede wszystkim atmosferę, sprzyjającą rozmowom i wymianie doświadczeń.
Józef Czapski zanotował w Księdze Gości: „Taka temperatura intelektualna i malarska jest w tym domu, że wyjeżdżam z Katzenjammerem jak po kilku dniach duchowego pijaństwa”. Kraków przedwojenny i Wiśniowa połączyły Marię i Józefa oraz Czesława Rzepińskiego.
W 1936 przeniósł się Rzepiński do Katowic, gdzie w następnym roku założył wraz z Józefem Jaremą i Józefem Mroszczakiem Szkołę Malarską im. A. Gierymskiego. W okresie 1935-1939 prowadził kursy dla nauczycieli rysunku w Liceum Krzemienieckim. W czasie okupacji hitlerowskiej powrócił do Krakowa. W 1945 podjął pracę w macierzystej Akademii Sztuk Pięknych. W okresie 1945-1947 pełnił funkcję prezesa Związku Polskich Artystów Plastyków . W 1948 został mianowany profesorem, czterokrotnie pełnił funkcję rektora tej uczelni (1954-1967). Swą pedagogiczną działalność zakończył wraz z przejściem na emeryturę w 1973.
Na prośbę Marii Czapskiej, Czesław Rzepiński, jako prezes Związku Polskich Artystów Plastyków wystawił pismo potwierdzające, że Ludwik Hering jest Polakiem i malarzem. 16 stycznia 1945 roku, kiedy do Radomia wkroczyło wojsko rosyjskie. Ludwik Hering, który wówczas tam przebywał, został zaprowadzony do NKWD, gdyż uznano, że Hering to na pewno Niemiec, bo od Göring i … aresztowali go wówczas na 48 godzin. Dzięki wstawiennictwu (poświadczeniu) od Rzepińskiego mógł opuszczać miasto i nie meldować się codziennie. Wtedy też opuścił Radom i udał się do Łodzi, gdzie odnalazł Adolfa Rudnickiego.
Powróćmy jednak do sztuki. W Warszawie, w Muzeum Archidiecezji trwa wystawa „Pejzaż ojczysty. Malarstwo Czesława Rzepińskiego”, na której możemy zobaczyć ponad 50 prac artysty. Syntetycznie poprowadzona prezentacja ukazuje jedne z najlepszych prac. Ekspozycja została zorganizowana we współpracy z rodziną malarza oraz przyjaciół.
Obraz Czesława Rzepińskiego
„Tytułowy „Pejzaż Ojczysty” to nie tylko krajobraz ukazujący zakątki naszego kraju. To także człowiek z tymi miejscami związany, to jego środowisko, otoczenie – dom, pokój, ulubione przedmioty towarzyszące jego codziennemu życiu.
Obrazy z kolekcji Krystyny i Wiesława Ochmanów oraz rodziny artysty. Obrazy olejne, akwarele, rysunki, grafiki, prace o tematyce rodzajowej, martwa natura, portrety bliskich osób oraz tytułowe pejzaże. Wystawa ma charakter przeglądowy i uwzględnia dzieła w różnych lat twórczości, od obrazów przedwojennych, po te namalowane w roku śmierci artysty.
Wystawa prac Czesława Rzepińskiego, została zorganizowana z inicjatywy śp. ks. Mirosława Nowaka, dyrektora Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, który w roku 2020 prowadził pierwsze rozmowy i ustalenia z rodziną Artysty. Ekspozycję udało się przygotować dzięki ogromnemu zaangażowaniu Pani Anny Ryś –Rzepińskiej oraz Pani Marii Ryś” – jak informuje Muzeum.
Muzeum Archidiecezji Warszawskiej
Wystawa do 5.09. 2021 roku.
Dziekania 1, 00-279 Warszawa
Wystawa Pejzaż ojczysty. Malarstwo Czesława Rzepińskiego
