Z Kurozwęk do Krakowa – pokaz kolekcji Michaela Popiela de Boisgelin

W Pałacu w Kurozwękach obecnie trwa wielki remont, który rozpoczął się w 2020 roku. To nowy projekt pod nazwą: „Pałac Popielów – ucz się przeszłością, doświadczaj teraźniejszości, patrz w przyszłość”.  Remont pałacu dotyczy całego budynku, od podziemi do poddasza.  Dawne, znajdujące się na parterze muzeum, w którym były prezentowane:  kolekcja dzieł Józefa Czapskiego oraz kolekcja rodzinna rodu Popielów,  zmieni lokalizację – zostanie przeniesione na poddasze. To nowe muzeum będzie miało powierzchnię 600 metrów kwadratowych. Wykorzystane zostaną projekcje multimedialne a w wydzielonej przestrzeni kinowej będą wyświetlane filmy nawiązujące do historii pałacu w Kurozwękach, a także dokumenty związane z osobą Józefa Czapskiego.  Nową odsłonę Galerii Józefa Czapskiego w Pałacu w Kurozwękach przygotowuje Elżbieta Skoczek,  opiekunka kolekcji, a także dyrektor Festiwalu Józefa Czapskiego.

Dlatego też od 10 lipca 2021 do 13 marca 2022 roku obrazy z kolekcji Michaela Popiela de Boisgelin można oglądać w Pawilonie Józefa Czapskiego.

– To jedyna na świecie kolekcja prywatna, która jest udostępniana od wielu lat publiczności. Przybyła do Polski z Bretanii w 1996 roku. To bardzo ciekawa historia. Jej obecność w Polsce zawdzięczamy obecnemu właścicielowi, ale także Bogumiłowi Książkowi oraz Dominikowi Rostworowskiemu i prof. Jackowi Purchle, który w 1996 roku zgodził się, by w Międzynarodowym Centrum Kultury w dniach 3.04 – 13.05 były eksponowane obrazy Czapskiego ze zbiorów rodziny Popiel de Boisgelin  – dodaje Elżbieta Skoczek.

Markiz Gilles de Boisgelin, który wraz ze swoją żoną Jolantą z Wańkowiczów kupował od Józefa Czapskiego obrazy przekazał kolekcję Michaelowi Popiel de Boisgelin. (więcej pisałam o tym w artykule: Jolanta Wańkowicz, przyjaciółka Czapskiego, żona markiza).

Prof. Murielle Gagnebin poproszona o napisanie tekstu do katalogu, który ujrzy światło dzienne w momencie otwarcia nowej Galerii Józefa Czapskiego w Pałacu w Kurozwękach (czyli w roku 2022) tak napisała:

„Kolekcja jest sama w sobie wspaniała, zawiera bowiem wiele ulubionych tematów Czapskiego – teatr codzienności z niezwykłym kadrowaniem, wyrażającym zmaganie „tutaj” z”tam”, portrety i autoportrety ujawniające siłę duchowości, martwe natury pełne życia i zdolne do otwierania zmysłów. Te obrazy pokazują również drogę malarza w stronę malowania coraz bardziej oryginalnego i sprawnego, mogącego uczynić z niego – w obrazach ukazujących miasto i jego codzienność –  przewodnika w nurcie, który od 1978 nazywano Bad Painting albo malarstwem ekspresyjnym. Ten nurt był w opozycji do surowości minimalizmu i sztuki konceptualnej, odrzucanych przez Czapskiego jeszcze przed jego wyjazdem do Paryża, w 1924 roku z Kapistami. Wyraźnie prowadzone przez dźwięki chromatyczne, dzieło Czapskiego umacnia się, utwierdza poprzez zanikanie elementu ludzkiego, kadrowanie prawie filmowe, postrzeganie ostatecznej samotności przynależnej człowiekowi; i co więcej, we wspaniałej kruchości uwidaczniania i w geście twórczym, w sensie szkoły oka. Oko Czapskiego patrzące z pełną empatią i czasem okrutne, przez przyciągające je peryferie, przez to „prawie nic” a jednakże przez to co najintymniejsze dla Bytu, mogłoby z pewnością nieść jakąś metafizyczną nadzieję. W każdym razie, jego malarstwo jest „sztuką, która czyni szczęśliwym”. (tłumaczenie z francuskiego Katarzyna Skansberg).

W Pawilonie Józefa Czapskiego wystawę przygotowała Agnieszka Kosińska. Zobaczymy więc w Krakowie wszystkie obrazy olejne z kolekcji kurozwęckiej, a także pamiątki rodzinne. Będzie także sygnet, który był własnością Gilles’a de Boisgelin, a który widnieje także na portrecie markiza.

O autorze /


Urodziła się w Nowej Dębie. Studiowała w Krakowie, na Uniwersytecie Jagiellońskim; studia podyplomowe z zarządzania projektami na Akademii Górniczo-Hutniczej. Autorka od wielu lat zajmuje się twórczością Józefa Czapskiego: przegląda archiwa, odczytuje dzienniki i zbiera informacje o dziełach malarza (projekt: Catalogue raisonné dzieł Józefa Czapskiego), nagrywa rozmowy z tymi, którzy znali autora "Na nieludzkiej ziemi". Powołała w 2017 roku Festiwal Józefa Czapskiego (jest jego dyrektorem) . Odbyły się już dwie edycje festiwalu (2017 i 2020 rok). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Literatura 2020, 155591/20). Kuratorka wystawy "Józef Czapski en France. Œuvres des collections privées", 2020. - projekt zrealizowany w ramach programu "Kulturalne pomosty", 2020. Kuratorka wystawy "Józef Czapski dzieła z kolekcji prywatnych, Kordegarda, Galeria Narodowego Centrum Kultury, od 28.04.2022 - 6.06.2022. Kuratorka wystawy w nowej Galerii Józefa Czapskiego w Pałacu w Kurozwękach "Józef Czapski. Dzieła z kolekcji Markiza Michaela Popiela de Boisgelin", 2023. Copyright 2016 - 2024 - Ela Skoczek / Materiały umieszczone na stronie są chronione prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie tylko za zgodą autora.

Artykuły powiązane

O pisaniu biografii

"(...) starałam się docierać do istoty rzeczy każdego zagadnienia w przekonaniu, że zbliżanie się do prawdy i jawność są wymowniejsze i moralniejsze od przemilczeń, legend i niedomówień.


Ludźmi jesteśmy i tylko ludźmi ułomnymi choćby nas inni brali za aniołów - pisał Mickiewicz do przyjaciół – cytując Naśladowanie.

Maria Czapska, Szkice Mickiewiczowskie, Wstęp

Kontakt

Zapraszamy do kontaktu z redakcją