Obrazy w kolekcji Pałacu w Kurozwękach

Największa w Polsce kolekcja prywatna obrazów Józefa Czapskiego to kolekcja markiza Michaela Popiela de Boisgelin.

Dzięki staraniom Jacka Gruszkiewicza w 2011 roku utworzono w Pałacu Popielów w Kurozwękach (na parterze) Galerię Józefa Czapskiego w Muzeum Rodziny Popielów.

W 2023 roku (po remoncie pałacu), gdy na ostatniej kondygnacji pałacu powstało Muzeum Czterech Rodzin, przygotowano specjalną przestrzeń do prezentacji twórczości Józefa Czapskiego.

Stałą wystawę przygotowała Elżbieta Skoczek. Na podstawie dzienników malarza datowanie dzieł ustalili Maria i Janusz S. Nowakowie.

Od 10 lipca 2021 roku do 13 marca 2022 była eksponowana w Pawilonie Józefa Czapskiego.

Od 28 kwietnia 2022 do 5 czerwca 2022 roku 3 obrazy były prezentowane w Kordegardzie, w Warszawie.

Od 4 lipca 2022 do 28 sierpnia 2022 roku , 5 obrazów z kolekcji pokazano w Muzeum Diecezjalnym w Sandomierzu, w sali obok obrazu Cranacha Starszego.

Publikacja dzięki uprzejmości i za zgodą spadkobierców oraz Pałacu w Kurozwękach, gdzie mieści się galeria Józefa Czapskiego (kolekcja obrazów Michała Popiela de Boisgelin. Kurozwęki, ul. Zamkowa 3, 28-200 Staszów).

Reprodukcje obrazów chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania.

: Smutny, zadumany fryzjer, 1953 (olej, płótno 90×60)

: Stara kobieta z laską, 1954. Na odwrocie podpisany obraz Rue Jacob. (olej, płótno 80×60)

: Kobieta przy drzwiach z kotarą, 1954. (olej, płótno 80×60). W 2021 roku Janusz Nowak na podstawie dzienników ustalił, że obraz był nazywany przez Czapskiego: Kobieta – Jola uchylająca firankę.

: W katalogach wystaw: Cafe de la Concorde. Czapski nadał tytuł „Krzesła”. 1954 (olej, płótno 90×70)

: Portret markiza Gilles’a de Boisgelin, 1954. (olej, płótno 56×45)

: Stara kobieta w czerni, 1956. Na podstawie dzienników Janusz Nowak ustalił, że obraz był malowany w 1956 roku, Czapski wprowadził poprawki w 1957 r. Obraz tytułowany: „Kobieta z różańcem”. (Olej, płótno 68×55)

: W katalogach wystaw: Żółte stoliki i popielniczka, 1957 (olej, płótno, 67×58). Na podstawie dzienników: „Czerwone skarpetki, żółte stoliki i popielniczka”.

: Owoce w miedzianej misie, 1959 (olej, płótno 64×55)

: Martwa natura z pomarańczami, 1959. (olej, płótno 54×70). Na podstawie dzienników Janusz Nowak nadał tytuł „Pomarańcze w białej wazie”.

: Autoportret z żarówką, 1959 (olej, płótno 85×64)

: Kobieta w czerwieni w bistro , 1960 (olej, płótno 75×60) ; Femme en rouge au bistrot

: Martwa z czerwoną szmatą na stole. W dzienniku nazywa obraz ” Czerwona kapa”, 1962 (olej, płótno 98×80)

: Zielone owoce na stole, 1963. (olej ,płótno 54×65). Czapski w dzienniku nazywa obraz „Martwa z gruszkami”

: Dębowe liście w białym wazonie , 1965 (olej, płótno 65×45) Czapski nazywa go w dzienniku także „Biały wazon”.

: Martwa natura z kieliszkiem, 1968., (olej, płótno 58×76) Na podstawie dziennika: „Martwa z winem, magdalenkami i croissantami.

: Piesek w zielonym płaszczyku (Cierpliwy piesek), 1971, (olej, płótno, 74×93). Tytuły nadane przez Czapskiego to: „Piesek na ceglanej podłodze” i „Piesek w kawiarni”.

: Łódka z czerwonym żaglem, 1972 (olej, akryliki, płótno 55×74)

: Blaszany dach, morze i skały, 1972, (olej, akryliki płótno 48×60) W dzienniku Czapski zatytułował obraz „Bladozielone morze i blachy dachu”.

: Droga nadmorska, 1972, (olej, akryliki, płótno 81×54). Na podstawie dziennika Janusz Nowak zatytułował obraz „Dziewczyna w żółtym kapeluszu”.

: Dwie wazy na stoliku, 1973 (olej, płótno 60×40)

: Autoportret z notatnikiem z książkami, 1973 (olej, płótno 74×60)

: Spacer brzegiem morza, 1973, sygnowany, (olej, akryl płótno 44X74). Na podstawie dzienników Janusz Nowak ustalił, że był malowany od 27.11-28.11. 1972 i 1.02-2.02.1973 r. Nadane tytuły to: „Para nad morzem” i „Zatoka St. Malo”.